Happy to beeeeee 1!!!!!

Και πάνω που λες οτι ξεγράφω το blogoσπιτάκι μου μέχρι να παιδιά να πάνε σχολείο...ή μαλλον να το τελειώσουν....ή για ακόμα πιο σίγουρα να πάρουν και πτυχίο...σκάει μια ωραία ευκαιρία, καβατζώνεις πισί, το παίζεις σκληρά εργαζόμενη και ανεβάζεις άρθρο. Για ένα και μόνο λόγο. Οτι μέσα από το bloggοσπιτάκι μου πρόσφατα αναβίωσα τα πρώτα γενέθλια του πιτσιφρικιού. Διαβάζοντας το άρθρο, θυμήθηκα συναισθήματα, μυρωδιές, εικόνες που η καθημερινότητα τις είχε καταχωνιάσει κάπου πίσω στο μέρος του μυαλού μου. Συνειδητοποίησα οτι ανατρέχοντας σε τέτοιες στιγμές συγκινούμαι ξανά. Αποφάσισα λοιπόν να το κάνω συχνότερα, να ανατρέχω σε άρθρα αλλά και φωτογραφίες, να θυμάμαι όμορφες στιγμές, να ξεχνιέμαι λίγο απο τις δυσκολίες της καθημερινότητας και να περιμένω τις ακόμα πιο όμορφες που θα ακολουθήσουν.

Το μαιμουδάκι μας, έγινε και αυτό ενός. Έσβησε το πρώτο του κεράκι, με τη βοήθεια πάντα του πιτσιφρικιού η οποία ήταν η ψυχή του πάρτυ. Τρεις μέρες πριν και με την συνοδεία της εκνευριστηκής ντουντούκας - που ακόμα ηχεί στα αυτιά μας- φώναζε όλο χαρά ''Χιόνια πολλά Δήμηταααα''. Και η Δήμητρα απλά τσίριζε στον ίδιο ρυθμό.

Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου οτι τα κορίτσια μας θα κάνουν κάθε χρόνο πάρτυ γενεθλίων. Με πολλους ή λίγους καλεσμένους θα έχουν όπωσδήποτε την τούρτα που θα τις κάνει να χαμογελάσουν, το δωράκι που θα τις κάνει να χαρούν, και την προσφορά μας για μια πιο ιδιαίτερη ημέρα και ένα τρελό πάρτυ (ως γνήσια αλλεργική στη σοβαροφάνεια οικογένεια) ώστε να νιώσουν ακόμα μια φορά μοναδικές.

Υπήρξαν και ευτράπελα στο background. Ενώ έχω ξεκινήσει 5 μέρες πριν τις ετοιμασίες, τελειώνοντας τις μελισσούλες cake pops και τοποθετώντας τες στο ψυγείο, το ράφι είχε άλλες διαθέσεις και με μια κίνηση γίνανε ένα με το πάτωμα, Έτσι σε λίγα δεύτερα. 40 μελλισούλες. 4 ώρες δουλειάς. Δάκρυ κορόμηλο. Δεν περιγράφω άλλο.

Από τι στιγμή που τις βλέπετε όμως να ποζάρουν χαμογελαστές σημαίνει οτι υπήρξε προσπάθεια number 2. Και αυτό γιατί έχω πείσμα. Ή μάλλον ξεροκεφαλιά. Ή ίσως γιατί το 2χρονο πιτσιφρίκι που υπέστει σοκ ρωτώντας επι 2 μέρες ''μαμά γιατί πέσανε τα γλυκά?'' και κόντευε να με κάνει να ακυρώσω τα πάντα, ξαφνικά μου είπε ''μαμά, θα τα καταφέρεις''. Και δεν κάνει να απογοητεύεις ένα παιδί. Ακόμα και αν την δασκάλεψε ο Μάριος να μου το πεί. Δεν θα μάθω ποτέ και μάλλον δεν θέλω να ξέρω. Μου αρκεί που το είπε. Και φάνηκε στα τεράστια πανέμορφα μάτια της οτι το εννοούσε.

Γιατί μελισσούλες?? Γιατί θέλαμε να ταιριάζει στο μαιμουδάκι μας. Ένα κοριτσάκι που εκτός από πανέμορφο, είναι χαμογελαστό, εύθυμο, χαρούμενο και ζουζουνίζει συνεχώς. Αντάμειψε και εμένα αλλά και τον μπαμπά της για την γλυκιά μας κούραση με το γέλιο, τις εκφράσεις χαράς και τις τσιρίδες ενθουσιασμού όταν είδε το κάθε τι που είχαμε ετοιμάσει για εκείνη. Τότε είναι που ξεχνάς κάθε δυσκολία. Που εξαφανίζεται κάθε πέπλο κούρασης. Που χαίρεσαι μαζί τους. Που η δύσκολη καθημερινότητα φαντάζει πια παιχνιδάκι. Που ορκίζεσαι μέσα σου οτι θα κάνεις τα πάντα να βλέπεις αυτα τα χαμόγελα και αυτά τα μάτια ευτυχισμένα. Που ευγνωμονείς που είστε όλοι υγιείς και έχεις μια τέτοια οικογένεια. Που βουρκώνεις από χαρά και χαίρεσαι για αυτό.

 Οι φωτογραφίες είναι πρόχειρες, αλλά απεικονίζουν την όμορφη μέρα μας. Ευχαριστηθήκαμε φαγητό, παιχνίδι, γέλιο και μπύρα ( ναι για μένα λέω που κάποιες φορές πίνω νιώθωντας έτσι οτι δίνω στο καλοκαίρι παράταση). Η βοήθεια του σούπερ μπαμπά μας ακόμα μια φορά πολύτιμη. Χωρίς αυτόν δεν θα είχα προλάβει να ετοιμάσω τόσα φαγητά, γλυκά και διακόσμηση.

Συνταγή δεν θα δώσω σήμερα. Και αυτό γιατί αν βγάλω μπλοκάκια με σημειώσεις, υποσημειώσεις, γραμμάρια, μουντζούρες, σίγουρα δε θα πείσω οτι δουλεύω. Ειλικρινά όμως όποιος επιθυμεί οτιδήποτε να αφήσει σχόλιο και θα γίνει ανάρτηση της συνταγής που ζητήθηκε. Δεσμεύομαι.

Ωστόσο θα δώσω καλύτερη συνταγή.

Βάλτε μπόλικη χαρά, άφθονη αγάπη, αφαιρέστε κάθε ίχνος τυχόν πονηριάς, κακίας και σοβαροφάνειας, θυμηθείτε ξανά τον αυθορμητισμό, ξαναβρείτε την παιδικότητα, βιώστε την τρέλα, εκφραστείτε, μείνετε ερωτευμένοι, αγαπήστε και κάντε όσους σας αγαπούν χαρούμενους και ευτυχισμένους.

Η συνταγή είναι δοκιμασμένη, και αν και εγώ ακόμα καμμιά φορά την καταχωνιάζω, φροντίζω να την εκτελέσω ξανα.

Όσο για σένα μαιμουδάκι, ο μπαμπάς, η τρελή και γλυκιά αδερφή σου που σε υπεραγαπάει και εγώ, δεν μπορούμε να σου ευχηθούμε με λόγια. Θα είμαστε κάθε μέρα δίπλα σου να σου υπενθυμίζουμε όσα ευχόμαστε για σένα.


Υ.Γ. Στις ιντερνετικές μου φίλες θέλω να πω οτι δεν τις ξεχνάω. Πολλές φορές ανατρέχω σε άρθρα τους, τις θαυμάζω, χαμογελάω με δημιουργικές αναρτήσεις. Ειλικρινά όμως το πρόγραμμα μας δεν μας επιτρέπει χρονικά να κάνω αισθητή την παρουσία μου. Είμαι σίγουρη πως υπάρχει κατανόηση.

My secret bunny is....

Λίγες μέρες πριν το Πάσχα έλαβα το δωράκι μου. Συνήθως όταν δεχόμαστε ενα δώρο από κάποιον που μας ξέρει είναι το απόλυτο δώρο που μας ενθουσιάζει και πετάμε απο χαρά! Έτσι ακριβώς ένιωσα και γω οταν ελαβα το δώρο μου απο την Αμαλία και ας μην γνωριζόμαστε καν!

Τα χειροποίητα κοσμήματα που μου έστειλε η Αμαλία από τοProsinemi και τα έφτιαξε για μένα ήταν ακριβώς στο γούστο και το στυλ μου!

Στα χρώματα που λατρεύω και ταιριάζουν με την γκαρνταρόμπα μου!!

Όμορφα, νεανικά και νομίζω αρκετά ανοιξιάτικα που μου φτιάξανε τη διάθεση!

 Την Αμαλία δεν την γνώριζα και αφορμή να ανακαλύψω τις υπέροχες δημιουργίες της ηταν το πανέμορφο δώρο που με τόση αγάπη μου έστειλε.

Εξερευνώντας τις σελίδες της δεν θα υπάρξει κάτι να μην σας ενθουσιάσει. Αμαλία σε ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου. Ένιωσα οτι παρέλαβα ενα δώρο απο μια καλή φίλη. Έχουν μπει ήδη στην καθημερινότητα μου και τα χαίρομαι πραγματικά!

Επίσης ευχαριστώ εσένα Ζήνα για τη διοργάνωση και την ευκαιρία που μας έδωσες να συμμετάσχουμε! Με Υγεία και στο επόμενο παιχνίδι μας! 

Trifle με μους σοκολάτας γάλακτος και κραμπλ μπισκότου σοκολάτας

Αν πριν λίγα χρόνια κάποιος μου έλεγε οτι στην τουαλέτα δεν θα πήγαινα πια μόνη, οτι τις νύχτες θα πετάγομαι από το κρεβάτι με ταχυκαρδία κάθε 20 λεπτά από τις φωνές, οτι θα λέω επί μισή ώρα το ίδιο παιδικό τραγούδι σαν να είμαι χαλασμένο γραμμόφωνο που έχει κολλήσει η βελόνα, οτι θα έχω φρουτόκρεμα στα μαλλιά, τα ρούχα, το πρόσωπο και εννοείται σε όλο το σπίτι, οτι στα ρούχα μου θα υπάρχουν αυτοκόλλητα με τον Μίκυ Μάους και όλο του το σόι θα τον περνούσα για έναν χαριτωμένο τρελό!!

Αν ο ίδιος τρελός μου έλεγε οτι θα το απολάμβανα κιόλας θα τον είχα για καταδικασμένο τρελό. Να που βρέθηκαν δυο πιτσιφρίκια και φροντίζουν να τα κάνουν όλα αυτά πραγματικότητα.

Έτσι κυλάνε οι μέρες μας..με μπόλικη τρέλα, πολλά γέλια, περιπέτεια, ευθύνες, παιχνίδια, πανικό, χαρά και καθόλου - μα καθόλου χρόνο. Τα γλυκά μας ήταν μπόλικα αυτό το διάστημα. Άλλα καλά - άλλα τέλεια!! Έλειπε η πολυτέλεια του χρόνου για φωτογράφιση αλλά και για ανάρτηση. Τα τρώγαμε όμως χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες...

Τα νέα μου ωστόσο μπόλικα. Καταρχάς επέστρεψα στη δουλειά!! Ναι...βγήκα από το σπίτι χωρίς καρότσι και μάρσιπο. Έφτασα σε σημείο να νιώθω οτι έχω ξεχάσει κάτι βασικό στο σπίτι και η έλλειψη του μαρσιπου με έκανε να νιώθω σχεδόν γυμνή! Τα ετοίμασα, τα φίλησα, τα φόρτωσα στον σούπερ μπαμπά τους και για πρώτη φορά μετά από 3 χρόνια κάθισα σε καρέκλα για 10 συνεχόμενα λεπτά!!! Για καλή μου τύχη το νέο μου team στη δουλειά είναι τόσο καλό που έκανε την μετάβαση πιο ομαλή και ξεχνούσα τις τύψεις. Έχει όμως ένα βασικό και τεράστιο ελάττωμα που όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να το αλλάξω. Δεν τρώνε γλυκά. Και μόνο που το προφέρω ανατριχιάζω....

Το συγκεκριμένο γλυκάκι μας όμως δεν γινόταν να μην το μοιραστώ. Είναι απλά..εξαιρετικό! Καθόλου χρονοβόρο - 45 λεπτά με το ένα στο μάρσιπο και το άλλο στην καρέκλα να παίρνει πρωτοβουλίες τις οποίες πασχίζω να διορθώσω. Γλυκάκι που θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο σε κάθε περίσταση. Βελούδινη μους σοκολάτας γαλακτος, μπισκότο σοκολάτας με σοκολάτα και γκαναζ σοκολάτας! Το όνειρο του κάθε σοκολατομανή! Βλέποντας το και μόνο δεν νομίζω να χρειάζεται να σας πείσω...τσάμπα σπαταλάω ενέργεια...

Τα λουλούδια του μπήκαν φόντο τελευταία στιγμή και πιστεύω του ταίριαξαν όσο τίποτα. Ή έτσι νιώθω εγώ μιας και ήρθαν ξαφνικά, από τον πιο όμορφο άνθρωπο στον κόσμο, συνοδευόμενα από καρτούλα που στα μάτια μου φαντάζει φυλαχτό. Προφανώς έχουμε λόγο οπότε ελάτε...κερνάμε!! 

Καλώς σας βρίσκω και πάλι.

Υλικά :

για το κραμπλ :

• 100 γραμμ Μιράντα με κακάο και σοκολάτα (βασικό! τα συγκεκριμένα το απογείωσαν σε σχέση με άλλα μπισκότα)
• 50 γραμμ σοκολάτα γάλακτος

για τη μους : 

• 225 γραμμ κρέμα γάλακτος 
• 270 γραμμ σοκολάτα γάλακτος
• 75 γραμμ γάλα

για τη γκαναζ :

• 50 γραμμ κρέμα γάλακτος
• 70 γραμμ σοκολάτα bitter

Εκτέλεση :

1. Λιώνουμε τη σοκολάτα γάλακτος και την ανακατεύουμε με τα Μιράντα τα οποία έχουμε τρίψει στο μπλέντερ.
2. Ανακατεύουμε το μείγμα να γίνει σαν άμμος με σβολάκια και τοποθετούμε στο ψυγείο.
3. Λιώνουμε τη σοκολάτα για τη μους. Βράζουμε το γάλα και ανακατεύουμε τα δυο υλικά να ομογενοποιηθούν. 
4. Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος την οποία έχουμε χτυπήσει στο μίξερ μέχρι να γίνει σαντιγύ. 
5. Ανακατεύουμε με μια σπάτουλα καλά μέχρι να γίνει μια ρευστή μους.
6. Σε ποτηράκια μοιράζουμε το μείγμα του μπισκότου και προσθέτουμε τη μους. Επαναλαμβάνουμε μέχρι να τελειώσουν τα υλικά μας. 
7. Για τη γκαναζ λιώνουμε την σοκολάτα bitter. Βράζουμε την κρέμα γάλακτος και ενώνουμε  τα δύο υλικά μέχρι να ομογενοποιηθούν.
8. Μοιράζουμε τη γκαναζ στα trifle μας και αφήνουμε στο ψυγείο τουλάχιστον 6 ώρες να κρυώσουν καλά.

My Secret Santa 2015

Σε ποιόν δεν αρέσουν τα δώρα?? Όταν δε είναι χειροποίητα είναι μοναδικά. Όταν όμως είναι φτιαγμένα μόνο για σένα και μάλιστα από ταλαντούχα άτομα είναι ανεκτίμητα.
Τις μέρες των Χριστουγέννων λοιπόν, έφτασε στα χέρια μου το δωράκι από το μυστικό αγιοβασιλάκι μου!! Άνοιξα το πακετάκι...

...και ένα υπέροχο ξύλινο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης για τα Χριστούγεννα εμφανίστηκε μπροστά μου μαζί και μια κάρτα με γλυκές ευχές! Δημιουργός του?? Η Αλέκα! Η  Θεσσαλονικιά με το υπέροχο blog alekacraftaholic που μια επίσκεψη του θα σας πείσει για το ταλέντο της με τις δημιουργίες της.

Το ημερολόγιο είναι βαμμένο στα αγαπημένα μου χρώματα ροζ και χρυσό! Ως γνωστή φανατική Χριστουγέννων θα το χρησιμοποιώ για να μετράω τις μέρες πριν τα Χριστούγεννα, αλλά και για όλο τον υπόλοιπο χρόνο ως κανονικό ημερολόγιο στρέφοντας το ανάποδα μιας και δεν φημίζομαι για την μνήμη μου...

Μια από τις χρήσεις του βέβαια είναι και το αγαπημένο χόμπυ του πιτσιφρικιου να λέμε τους αριθμούς που βλέπουμε.....οτοοοο....εννιααααα...τίαααα (μετάφραση : οχτώ, εννιά, τρία) κλπ κλπ...

Αλέκα σε ευχαριστώ!! Μου έδωσες μεγάλη χαρά με το δώρο σου! Είναι όμορφο πολύ και χρηστικό ταυτόχρονα! Καλή χρονιά και από μένα με τις καλύτερες ευχές μου για υγεία, αγάπη και ευτυχία! 

Ζήνα σε ευχαριστούμε για το ωραίο παιχνίδι και την ευκαιρία να συμμετάσχω! Και του χρόνου!

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία, Αγάπη..ΑΓΑπη..και ΑΓΑΠΗ! 

Μπισκοτοσοκολατόπιτα - Ένα τέλειο γλυκό σοκολάτας

Αναμφισβήτητα το φαγητό αποτελεί μεγάλη απόλαυση.  Λίγο όμως το στενό μας τζιν, λίγο το οτι κουραζόμαστε να ρουφάμε την κοιλιά μας πάνω από 2 λεπτά, λίγο το καλοκαίρι που δεν κρατιέται και φτάνει κάθε 12 μήνες μας κάνουν να απέχουμε συχνά από αυτό το είδος απόλαυσης. Σήμερα λοιπόν, απαλλαγμένη πλέον από κάθε μορφή ορμόνης, θα κάνω μια ωδή σε γεύσεις που όταν βρεθούν μπροστά μου θα τις απολαύσω και δεν θα σκεφτώ τίποτα. Ούτε διατροφή, ούτε στενό τζιν, ούτε ενοχές. Θα πέσω με τα μούτρα και θα ευχαριστήσω που ζω.  Πολλές από αυτές τις έχετε ήδη γευτεί, άλλες τις έχετε στα υπόψιν.

Λόγω αγάπης στα παγωτά θα αναφερθώ πρώτα σε αυτά. Είχα ακούσει για το παγωτό του Κωνσταντινίδη. Είχα επίσης ακούσει οτι το παγωτό σοκολάτας είχε βραβευτεί στην Ιταλία. Δεν περίμενα όμως να είναι το καλύτερο παγωτό σοκολάτας που έφαγα ποτέ! Νομίζω πως έχω πάθει εξάρτηση..πώς αλλιώς δικαιολογείται οτι κάθε φορά που βρεθώ σε κατάστημα του κάτω απο 5χλμ θα περάσω να πάρω παγωτό?? Ακόμα και αν πριν έχω φάει ολόκληρο γουρουνόπουλο και το μήλο μαζί! Δεν μπορώ να πω για τις υπόλοιπες γεύσεις του, αλλά για το συγκεκριμένο σας λέω..σηκωθείτε τώρα και πηγαίνετε για παγωτό σοκολάτα! Το ''τώρα'' το είπα να δώσω έμφαση, περιμένετε να τελειώσετε το άρθρο!!

Πριν 3 χρόνια βρέθηκα στο Μιλάνο για λίγες ώρες. Μαζί με τα αξιοθέατα που έτρεχα να προλάβω όσο το δυνατόν περισσότερα, πρόσεξα οτι υπήρχαν ατελείωτες ουρές έξω από παγωτατζίδικα. Το προσπέρασα λέγοντας...πφφφ υπερβολές. Στο δρόμο όμως μου κέντρισε το ενδιαφέρον οτι όλοι - μα όλοι- οι Ιταλοί κρατούσαν ένα παγωτό στο χέρι και πηγαίναν στις δουλειές τους. Από εργάτες με φόρμες εργασίας μέχρι καλοντυμένους με κοστούμια, από αστυνομικούς μέχρι καλλίγραμμα μοντέλα (!!) από ευκατάστατους μέχρι ηλικιωμένους και παιδιά.Οι καλλίγραμμες σκέφτηκα κάτι θα ξέρουν. Μήπως πρόκειται για μυστικό ομορφιάς??  Αποφάσισα λοιπόν να πάρω παγωτό. Και πήρα. Φουντούκι. Και έφαγα. Και δάκρυσα. Δεν μπορούσα να πιστέψω οτι αυτό που έτρωγα υπήρχε πραγματικά. Και όμως υπάρχει. Όχι άδικα φημίζονται και πραγματικά θα οργανώσω ταξίδι ξανά στην Ιταλία με βασικό κίνητρο το παγωτό τους. 

Πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, σε ταξίδι αστραπή οικογενειακώς, αποφάσισα οτι έπρεπε να δοκιμάσω τα πολυφημισμένα τρίγωνα πανοράματος Ελενίδη. Ο Ελενίδης είναι ο δημιουργός του συγκεκριμένου γλυκού, ο μπαμπάς του. Όταν λοιπόν το δάγκωσα...κατάλαβα γιατί φημίζονται. Όχι άδικα. Άλλο το τρίγωνο πανοράματος και άλλο σκέτο τρίγωνο πανοράματος. Μεγάλη διαφορά και την έμαθα από την πρώτη μπουκιά. Τραγανό χειροποίητο (ναι χειροποίητο!!) φύλλο, κρέμα που δεν περιγράφεται, απλά μαγικό! Αξίζει να σημειωθεί οτι πρώτη φορά έφαγα ολόκληρο τριγωνάκι! Τι άλλο να πω...

Την διαφορά αυτή ανάμεσα σε γνήσιο και απομίμηση γλυκό τη βίωσα και στη Βιέννη. Την πρώτη μέρα κιόλας καθίσαμε στο cafe central για γλυκό και καφέ. Ο χώρος απερίγραπτος, τα γλυκά λαχταριστά και εννοείται παραγγέλνω Sacher torte. Μου άρεσε! Και μάλιστα πολύ. Αλλά έφαγα το μισό, που σημαίνει, ''οκ, σε δοκίμασα, καλή είσαι''. Μια μέρα πριν φύγουμε από Αυστρία αποφάσισα οτι παρόλη την κρεπάλη των ημερών θα στηνόμουν στην ουρά στο ξενοδοχείο Sacher για να δοκιμάσω την αυθεντική. Προτίμησα το μικρό τετράγωνο, ''κουμπί'' όπως το ονόμαζαν ίσα να πάρω μια γεύση και όχι να βαρύνω. Και αφού το δάγκωσα και άρχισα να λιώνει στο στόμα μου αναρωτήθηκα γιατί δεν αγόρασα ολόκληρη τούρτα...ή μάλλον ολόκληρη τη βιτρίνα???

Λίγο η αμνησία, λίγο η έλλειψη χρόνου ευνοούν την δημιουργία άρθρου ωδή Νο2. Οπότε πάω για το σημερινό γλυκάκι μας. Απόλυτα σοκολατένιο γλυκό που η σοκολάτα του ισορροπεί πάνω στο τραγανό μπισκότο και η γκανάζ που το καλύπτει έρχεται να το απογειώσει! Το εσωτερικό του παραμένει υγρό, κολλάει στο κουτάλι και αυτό το πετυχαίνουμε με το σωστό ψήσιμο. Για να σπάσω το μαύρο έβαλα λευκή σοκολάτα σε ξύσμα. Αν σας αρέσει βάλτε. Προσοχή όμως γιατί σε δεύτερη εκδοχή όπου έβαλα μπόλικα καρούλια λευκής σοκολάτας για το εφέ, βάρυνε το γλυκό και το έκανε αρκετά γλυκό!! Εδώ να σημειώσω πως από κανέναν δεν τα έχω πάρει για διαφήμιση. Ούτε καν all you can eat σε παγωτά. Ήθελα και τα ανέφερα. Άλλωστε, σκεφτείτε λίγο....αν είχα διαφήμιση από τον Sacher, εδώ θα ήμουν??? :P

Περιμένω τις δικές σας προτάσεις σε γεύσεις που θα με κάνουν να κλάψω! Δεκτές μόνο σοβαρές προτάσεις..δεν υπάρχει περιθώριο θερμίδων ;)

Συνταγή του Διονύση Αλέρτα.

Υλικά :

Για το μπισκότο:

• 160 γραμμ. μπισκότα digestive
• 40 γραμμ. λιωμένο βούτυρο

Για τη γέμιση : 

• 150 γραμμ. ζάχαρη
• 180 γραμμ. αυγό (3 μεγάλα)
• 120 γραμμ, κουβερτούρα
• 150 γραμμ. βούτυρο
• 80 γραμμ. αλεύρι κοσκινισμένο

Για τη γκανάζ :\

• 100 γραμμ. σοκολάτα
• 100 γραμμ. κρέμα γάλακτος

Εκτέλεση :

1. Τρίβουμε τα μπισκότα στο μπλέντερ. Τα ανακατεύουμε με το λιωμένο βούτυρο καλά.
2. Στρώνουμε το μείγμα μας σε φόρμα δαχτυλίδι ή τσέρκι με αποσπώμενο πάτο.
3. Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη στο μίξερ με το σύρμα μέχρι να φουσκώσει το μείγμα μας και να έχει την υφή κρέμας.
4. Σε κατσαρολάκι σε πολύ χαμηλή φωτιά λιώνουμε το βούτυρο με την κουβερτούρα.
5. Σταματάμε το χτύπημα και με μια μαρίζ - σπάτουλα ενώνουμε τα δυο μείγματα με πολύ απαλές κινήσεις από κάτω προς τα πάνω. 
6. Τέλος προσθέτουμε το αλεύρι και συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να απορροφηθεί.
7. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160ο C με αέρα (βασικό!!) για 15' λεπτά. ( εξίσου βασικό!!!)
8. Aφού κρυώσει το γλυκό μας ετοιμάζουμε τη γκανάζ.
9. Σε κατσαρολάκι βάζουμε την κρέμα γάλακτος και μόλις πάρει βράση αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τη σοκολάτα.
10. Ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν και καλύπτουμε το γλυκό.
11. Διατηρείται και εκτός ψυγείου για πιο μαλακό αποτέλεσμα.

Τα σκατζοχοιράκια, το νέο μέλος, η πρώτη μου συνέντευξη, η τούρτα lila pause και ένα ακόμα βραβείο

Πολύ μεγάλος τίτλος ομολογώ! Αλλά πάει τόσος καιρός που λείπω από το μπλογκοσπιτάκι - και γενικότερα από τα κοινωνικά δρώμενα και τον έξω κόσμο- που δικαιολογημένα προσπαθώ να τα συμπιέσω.
Δηλώνω λοιπόν και πάλι παρούσα και όσο πιο περιεκτικά θα σας εξιστορήσω όλα όσα βίωσα αυτό το διάστημα. Και λέω περιεκτικά όχι γιατί δεν έχω όρεξη για ακατάπαυστη πάρλα αλλά ο χρόνος πιέζει...και αν αρχίσει να κλαίει τρέχω και δεν φτάνω..

Καλώς ορίσαμε το νέο μέλος πριν ένα μήνα, Όλα πήγαν κατ'ευχήν και πλέον είμαστε τρεις κοριτσάρες που φροντίζουμε έναν μπαμπά. Σαν ακόμα μία καρέτα-καρέτα μετανάστευσα  και εγώ για να γεννήσω, καθώς στη χώρα που ζούμε τα νοσοκομεία είναι μόνο κτίρια που πρέπει να συντηρηθούν. Δεν θα γκρινιάξω όμως, όχι γιατι δεν σφίζω από ορμόνες που περιμένουν να ξεσπάσουν, αλλά για τον χρόνο που λέγαμε...! Απόλαυσα όμως όλη την παραμονή και την προσμονή και θα είναι σίγουρα μια περίοδος που πάντα θα θυμάμαι με γλυκές αναμνήσεις. Οι μέρες μου είναι πλέον (ασφυκτικά) γεμάτες και θα ζητήσω συγνώμη από τις διαδικτυακές φίλες που δεν τις παρακολουθώ στενά. Να ξέρετε όμως πως τις ατελείωτες νύχτες θηλασμού διαβάζω άρθρα σας και ας μην εμφανίζομαι!

Πιτσιφρίκι και νέο μέλος (παρατσούκλι έρχεται σύντομα) με κάνουν και χαμογελώ. Και να ξεχνάω τους κύκλους κάτω από τα μάτια, το λευκό σχεδόν διάφανο δέρμα, το μαλλί που έχει μόνιμα το ανέμελο look, και το διακριτικό άρωμα μωρού-γαλατίλας!  Σε όσες δεν έχετε γίνει μανούλες να πω οτι δεν είναι αυτή η εικόνα η ευτυχία..αλλά το χαμόγελό τους..οι φωνούλες τους..το μοναδικό τους βλέμμα..και πολλά ακόμα που δεν περιγράφονται με λέξεις. Αναναρωτιέστε και εσείς ,όπως πολλοί,  που βρίσκω το κουράγιο με δύο μωρά, ατελείωτα ξενύχτια, μαγείρεμα, καθάρισμα και όλα τα συναφή? Ειλικρινά θα σας πω πως ούτε εγώ ξέρω. Δεν μου το είχα! Θα καταλήξω πάλι στο κλισέ που πάντα λέω : η αγάπη έχει μεγάλη δύναμη. Και η δύναμη από την αγάπη φέρνει ευτυχία. Αυτό ζω. Την απόλυτη ευτυχία.
 Ανεκτίμητη βέβαια και η βοήθεια του κοριτσομπαμπά μας..

Έδωσα και την πρώτη μου συνέντευξη! Αμέ! Και θέλω να ευχαριστήσω την Μαρίνα και την Όλγα για την ευκαιρία που μου δώσανε όπως επίσης και για το βραβείο. Ρίξτε μια ματιά εδώ ! Κερνάμε και τέλεια τούρτα lila pause! Θα σας απορροφήσει το blog τους με τα εξαιρετικά και ενδιαφέροντα άρθρα τους! Είμαι σίγουρη. Όπως επίσης να ευχαριστήσω και για το δεύτερο βραβειάκι την Μαρία από το υπέροχο Ιδέες για διακόσμηση. Θα ενθουσιαστείτε με τις προτάσεις της και θα πάρετε ένα σωρό υπέροχες ιδέες για το σπίτι σας και όχι μόνο. 

Πάμε στα σκατζοζοιράκια! Πρόκειται για πεντανόστιμα μπισκοτάκια, πολύ εύκολα, με λίγα υλικά, που δεν λείπει η σοκολάτα εννοείται. Και με δυο παιδιά πως θα μπορούσαν να μην έχουν παιχνιδιάρικο σχήμα? Ότι πρέπει και για σκηνικό με τις πρώτες βροχές...Καλό φθινόπωρο!


Υλικά : 

• 100 γραμ. βούτυρο
• 100 γραμ. ζάχαρη άχνη
• 1 αυγό 
• 100 γραμ. κορν φλάουρ - νισεστέ
• 200 γραμ. αλεύρι
• 1 βανιλίνη

Για την επικάλυψη 

• 100 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα
• 100 γραμ. τρούφα σοκολάτας

Εκτέλεση :

1. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά για το μπισκότο μέχρι να γίνουν μια τριφτή ζύμη.
2. Πλάθουμε σχηματάκια σκατζόχοιρου
3. Ψήνουμε στους 180o c για 15-20 λεπτά.
4. Αφήνουμε να κρυώσουν
5. Βουτάμε το πίσω μέρος στη λιωμένη κουβερτούρα και αμέσως μετά στην τρούφα.
6. Σχηματίζουμε με οδοντογλυφίδα μάτια και μύτη.
7. Έτοιμα!! 

Brownie σοκολάτας με κολοκυθάκια και γλάσο

Σσσσ...κρατάτε μυστικό?? Φτιάξαμε γλυκάρα με κολοκυθάκια! Ναι αυτά τα πράσινα! Που αν δεν αυτοτιμωρείς τον εαυτό σου με κάποια δίαιτα, τα τρως μόνο τηγανιτά με τζατζικάκι το καλοκαίρι και γουστάρεις. Δεν ξέρω κατά πόσο γουστάρουν οι γύρω σου τη μυρωδιά, αλλά ίσως έτσι δεν σε πλησιάζουν ούτε τα κουνούπια. Κάτι που με εκνεύριζε πάντα σε όσους μαγειρεύουν και είναι κολλημένοι, είναι οτι κρύβουν μέσα διάφορα υλικά αλέθοντας τα, επειδή ξέρουν οτι δεν τα τρως.

Θα σας πω μια μεγάλη αλήθεια. Ίσως μετά από αυτό πολλοί να χάσετε πάσα ιδέα. ΔΕΝ τρώω τη φέτα! Όχι απλά δεν την τρώω, ούτε θέλω να την βλέπω, να την προφέρω ή να τη γράφω. Ένιωσα ένα μούδιασμα στα δάχτυλα και τα μάζεψα από το πληκτρολόγιο τώρα που το έγραφα. Φανταστείτε λοιπόν να βρίσκεται ''κρυμμένη'' σε φαγητά, ενώ την καρφώνει η μυρωδιά της και κάπου κάπου κανένα κομματάκι. Κάπως έτσι (απατεωνίστικα) λοιπόν φέρθηκα και εγώ με αυτό το γλυκό. Είπα πρώτα ''έφτιαξα brownieeee'', περίμενα να πέσουν με τα μούτρα, και μετά αποκάλυψα οτι μέσα έχω βάλει κολοκυθάκια πράσινα.

Μόνο που στην περίπτωση μας το brownie ήταν απόλυτα πετυχημένο, το κολοκυθάκι έδωσε τη γλύκα του και την υγρασία του και μόνο, δεν φαίνεται στη γεύση και μας έκανε το brownie τόσο πλούσιο, σοκολατένιο και fudgy που λένε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι. Τα υλικά του λίγα, θρεπτικά, συνθέτουν ένα τόσο ζουμερό γλυκάκι που ΔΕΝ σε βαραίνει. Ειδικά από τη στιγμή που το έβαλα ψυγείο λόγω ζέστης, συνειδητοποίησα οτι έγινε ακόμα πιο ανάλαφρο και η σοκολάτα του υπερισχύει! Το γλάσο βέβαια είναι πλούσιο αλλά πιστέψτε με του πάει πολύ! Γρήγορο, χωρίς μίξερ, χωρίς αυγά ή τόνους βούτυρο! Σας έπεισα, το ξέρω!

Συνταγή από εδώ

 Υλικά : 

• 1/4 κούπα σπορέλαιο
• 2 κούπες κολοκυθάκια σε κυβάκια (μου βγήκαν 2 μέτρια)
• 1/2 κούπα γιαούρτι (χρησιμοποίησα 2% λιπαρά)
• 1 και 1/4 κούπα ζάχαρη
• 1 βανίλια
• 2 κούπες αλεύρι κοσκινισμένο
• 1/2 κούπα κακάο άγλυκο κοσκινισμένο
• 2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ

Για το γλάσο : 

• 125 σοκολάτα κουβερτούρα
• 1 κούπα ζάχαρη άχνη
• 1/4 κούπα γάλα
• 2 κουταλιές βούτυρο
• 2 κουταλιές κακάο άγλυκο
• 1 βανίλια

Εκτέλεση : 

1. Προθερμάινουμε το φούρνο στους 170ο C.
2. Στο μούλτι πολτοποιούμε τα κολοκυθάκια να γίνουν πουρές.
3. Ρίχνουμε μέσα τη ζάχαρη, το λάδι και το γιαούρτι και πολτοποιούμε όλα μαζί. 
4. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη βανίλια, το αλεύρι, το κακάο και το μπέικιν. 
5. Ενώνουμε τα δυο μείγματα και ανακατεύουμε απαλά.
6. Σε ταψάκι 20x24 εκ, στρώνουμε λαδόκολλα και μεταφέρουμε το μείγμα. 
7. Μισή ώρα μετά βάζουμε μια οδοντογλυφίδα στο γλυκό μας, αν βγει καθαρή είναι έτοιμο, αλλιώς ψήνουμε για 5-10 λεπτά ακόμα. 
8. Όσο ψήνεται φτιάχνουμε το γλάσο, Σε κατσαρολάκι ανακατεύουμε σε χαμηλή φωτιά όλα τα υλικά μέχρι να λιώσει η σοκολάτα. Αποσύρουμε και αφήνουμε στην άκρη. 
9. Αφού βγάλουμε το brownie από το φούρνο, το αφήνουμε να σταθεί 20 λεπτά και μετά απλώνουμε το γλάσο στην επιφάνεια του. 

Σημειώσεις : -Το γλάσο παραμένει μαλακό-ρευστό

                      -Συμβουλή! Τώρα το καλοκαίρι βάλτε το στο ψυγείο, αναδεικνύεται και δροσίζει!

                      -Αν το νιώσετε να πάσχει από μοναξιά, προξενέψτε του μια μπαλίτσα παγωτό! ;)